Bermuda

St George Harbour met een wat groter jacht

De Bahama's liet ik snel achter mij. Bimini was wel mooi maar ik was erg verwent door de pracht van Cuba en zijn mooie mensen. Na wat heel dure voorraden ingeslagen te hebben gingen de touwtjes los voor terug een tocht van een 900 mijl waar ik 8 dagen over deed. Een ideaal weervenster in die richting vind je niet en ik had er duidelijk ook geen zin in om er lang op te wachten. Op 3 mei leek er iets aan te komen dat mij een bruikbare wind zou leveren. Op 5 mei passeerde er een front komende van Florida waar een 20kn wind in werd verzekerd. De eerste 1.5 dag ging het heel rustig aan de wind, in de loop van de vooravond zag ik cirrus bewolking komen echter zaten er wel wat windveren in? Tegen dat het goed donker werd kwam de verzekerde wind er door. Eerst liep het op tot begin de 20kn, hmmm dat gaat lekker. Een 2 tal uur later echter kwam er iets meer dan de verzekerde wind. Ik was al begonnen met rustperiodes toen opeens een grote klop mij attent maakte op iets meer dan de voorspelde wind.

er zijn wel mooie stranden

De aanspanriemen van de biminikap waren door de plotse windvlaag afgebroken. Dus eerst maar de klapperende bimini verzekerd met een touwtje. Ondertussen ging de lady er vandoor door met een rotvaart. Ik dacht dit deze windstoot ten gevolge van een buitje kwam, dus even zelf aan het stuurwiel om de stuurautomaat te ontlasten. Ik zat nog altijd in alleen maar een short en de horizontale regen koelde mij nogal snel af. Zo snel mogelijk een zeilpak aangetrokken en dat bracht wat verlichting. Meer dan een uur zat ik met het grootzeil omhoog tegen dat buitje te vechten. Maar het werd mij duidelijk dat er meer en meer wind kwam, de wind gierde door het want. Nog niet hoorde ik zo een kabaal. De lady liep veel te snel, regelmatig kwam de windmeter boven de 40kn, veel tijd om naar de meter te kijken had ik niet. Ok dat grootzeil moet er af maar met deze wind geen sinecure. Oploeven tot zo hoog mogelijk aan de wind, zeilval los en reddingsgordel aan om manueel de rest van het kloppende zeil naar onder te halen en met een touwtje extra te borgen. Hmmm dat was al wat rustiger, de genua nog wat meer gereefd en met een bakstag liepen we een goede koers die de stuurautomaat perfect kon sturen zonder veel kracht te moeten zetten. In de kuip kon ik niks meer doen, het was zalig in de kajuit, tijd om de rustpauzes voort te zetten. Gans de nacht bleef de wind huilen door het want. Kort na het opkomen van de dag zakte de wind naar een comfortabele 20 - 22kn. 1 Kant waren de lazyjacks afgebroken, en de UV-band van de genua was op verschillende plaatsen gescheurd. De rest van de tocht was heel rustig, zo rustig dat ik de laatste 200mijl moest volbrengen op de motor.
Bermuda verwelkomt je al van ver met de VHF radio en begeleid je door een smal kanaal naar St George harbour. Voldoende ankerplaats en net op tijd want 2 dagen nadien kwam de ARC rally daar toe. De administratie werd snel afgehaspeld en toen ik nog schoon schip aan het maken was arriveerde Coen van de Wildeman in zijn dinghy om mij te verwelkomen en mij voor een fris biertje uit te nodigen. Mooi ook de bemanning van de Bleu's trof ik kort nadien.

mooi om tussen te snorkelen

Het dorp oogt typisch engels, alleen dat hier wel de dollar regeert. De prijzen zijn hier exuberant net zoals in de Bahama's. Van de bemanning van de La Luna hoor je dat dit ook in de USA heel normale prijzen zijn. De meer toeristische streken, zoals Florida, kunnen nog een streepje duurder zijn. 9 dollar voor een pint waar je dan nog 1 dollar extra moest voor betalen 'voor de bediening', 10 dollar voor een pint ???? Het eiland zelf is wel gezellig en het supermarktje had goede waar om in te slaan voor de komende tocht naar de Açores, dus ja over de prijs moet je dan maar niet kniezen.

heel doorzichtig :-)