Winterslaap afschudden

Zachtjes aan begint de streek hier toch wel uit zijn winterslaap te kruipen. De temperaturen zijn ondertussen aan het stijgen wat meer toeristen aantrekt natuurlijk. Van december tot eind februari valt de toeristische industrie wat stil. Nu gaan de verkoopstalletjes die allerhande tochtjes aanprijzen en nog liever verkopen zachtjes aan weer open. De spinnen worden verjaagd en toeristen/reizigers worden terug als prooi belaagd. De bootjes voor de bezoeken aan de indrukwekkende kliffen en zeegrotten zijn ook van hun winterkleden ontdaan. Dus hoogtijd dat wij aan boord ook terug wat actiever alles nalopen en daar waar nodig voorraden bijvullen.

Ook de veiligheidsinfrastructuur aan boord van de Begerto is in de loop van de winter opgewaardeerd.

1 Onderhoudsbeurt reddingsvlot:

Het was alweer 3 jaar geleden dat het Seago reddingsvlot nagekeken was. Nu kan je op veel besparen echter op zulk belangrijk veiligheidsmateriaal kan je dat beter niet doen. Dit moet tiptop in orde zijn want dat gebruik je slecht 1 maal, hopelijk. Heb ooit een annonce in een blad gelezen over een 2de hands parachute die voor een spotprijs aangeboden werd " slechts 1 maal gebruikt - nooit open geweest"?! Ik weet niet of dit een grap was maar zo een advertentie kan je waarschijnlijk niet plaatsen voor een 2de hands reddingsvlot :-)

En het de prijs viel nog heel goed mee ook. De laatste onderhoudsbeurt in Antwerpen koste 3 jaar geleden 600€ hier betaalde ik 320€, er was een bijgeleverde lijst met alles wat vervangen was, je kon zelfs -indien gewenst- het opgeblazen vlot zelf gaan inspecteren en eventueel extra materiaal/eten in het vlot aanbrengen.

2 AIS transponder:

EasyAIS TRX  IS

Tot hiertoe had ik slecht een AIS ontvanger aan boord maar ik zond mijn bootgegevens niet via VHF uit. In onze streken kan dat problemen opleveren want dan is Big Brother waching you!, ieder kan je naam zien. Je kan zelfs op iedere pc schepen traceren waar ook ter wereld. Maar hier op de open Oceaan is het een zeer groot pluspunt omdat de scheepvaart je duidelijk op hun plotterschermen ziet. Zeker wanneer je regelmatig alleen vaart en grotere afstanden gaat overbruggen. Een mens moet toch een keer wat slapen, je kan niet 24u op 24u op wacht staan.

Gevaarlijk denkt u ja klopt maar door de Kennedytunnel rijden is voor mij nog veel gevaarlijker en deze uitrusting verbeterd de

alarmmodule

veiligheid zeer duidelijk. Hierbij is ook nog een externe alarmmodule die een geluid genereert wanneer een schip, die ook AIS uitzend, binnen een bepaalde afstand van je boot komt. Ik krijg een alarm via de plotter en ook via deze alarmmodule ook weer dubbele veiligheid.

Tevens is er een schakelaartje waar op eenvoudige wijze de zendfunctie uitgeschakeld kan worden.

Nog een groot voordeel is dat de naam van je boot mee uitgezonden wordt, dit maakt het gemakkelijk wanneer andere boten met jou in contact willen komen. Dit geldt ook voor jezelf natuurlijk, je kan nominatief de boten oproepen wat maakt dat de opgeroepen boten altijd antwoorden.

3 Spot II

Nog een heel interessante aankoop is een track/trace + noodoproepsysteem via satelliet. Dit klein handig apparaatje, dat je niet alleen op zee kan gebruiken maar ook op land bv, laat je toe om verschillende boodschappen via satelliet te versturen. Tevens is er een track/trace systeem aan verbonden waar eventuele volgers jouw vorderingen op zee kunnen bekijken op Google Maps. Je kan een 3 tal voorgeprogrammeerde boodschappen naar gsm - e mail ... versturen van vertrouwenspersonen. Meest gebruikte is dan "alles ok aan boord" + jouw positie. En wanneer het echt misgaat is er een ultieme alarmknop die een reddingsoperatie in gang zet. Deze boodschappen worden door GEOS ontvangen en deze organisatie zet alles voor een reddingsoperatie in beweging. En dat dit functioneert weet ik zeker van een goede vriend die er helaas maar met groot succes gebruik van gemaakt heeft. Er is een houder bij waar je de Spot makkelijk aan je kledij of arm kan bevestigen, zeer interessant voor solozeilers. Op dit toestel zie je ook wanneer de berichten 100% zeker verzonden zijn. Wat ben je met een prachtige stuk elektronica als je niet weet of het wel zend ???

Deze week krijg ik bezoek en dan kan ik al eens beginnen voelen hoe strak de meertouwen nog vastzitten, of anders gezegd zachtjes aan uitkijken om terug los te gooien. Alleen moeten de depressietreinen op de oceaan een beetje stilvallen, die mogen van mij nu rustig hun zomerslaap beginnen.

Yin & Yang

***** kattenhotel met zicht op Oceaan

Ik had het al eerder opgemerkt dat Portugal heel diervriendelijk is en goed zorg draagt voor de natuur. Een mooi bewijs vind je hier aan de ingang van het havenkanaal, een op en top ***** kattenhotel. Onder het hotel staan bakjes gevuld met eten en vers drinkwater. Er ligt een borstel en flessen met proper drinkwater, ha ja de beestjes mogen niets tekort komen he. Het hotel wordt beheerd door een dierenasiel waar je contact mee kan opnemen mocht je een poes willen adopteren.
Iedere keer ik van een verkwikkende strandwandeling, langs de oneindige oceaan, terugkom passeer ik langs onze 4 potige

de katten genieten ook van binnenlopende zeilers :-)

vrienden. Hoeveel katten er hier juist rondlopen is niet te schatten maar je ziet er altijd maar een paar. Ze hebben hier dan ook een prachtig leefterritorium, in het hotel zie je er slecht enkele. De meeste liggen te zonnen op de massieve stenen van het talud langs het aanloopkanaal. En als er onraad zou zijn kunnen ze zo verdwijnen tussen de stenen. Interesse om geaaid te worden is er niet echt. Hier zie je hoe eigenwijs katten wel zijn, eens hun buik gevuld is hebben ze alleen nog de zon nodig blijkbaar. Je kan zo van hun snuit aflezen, blijf van mijn lijf en ga uit mijn zon :-) Een enkele komt om eens geaaid te worden, maar liefst niet te lang. Goed om zien dat in dit economisch zwaar getroffen land nog geld is om hun dieren goed te verzorgen, ook deze die door hun baasje gedumpt werden.

de Oceaan braakt ons afval uit

Maar ondanks hun goede zorgen zijn er hier ook nog tal van milieu problemen aan te pakken. Niet lang geleden braken er enorme golven op het strand waar de surfers gretig gebruik van maakten. De dag nadien echter was de vloedlijn veranderd in een plastiek- en afvallijn. Voor zover je kon kijken was het strand vervuild met plastiek allerhande, en spijtig genoeg waren er al veel kleine verbrokkelde stukjes bij. De machtige golven braakten als het ware de massieve vervuiling uit en wierpen het daar vanwaar het gekomen was. De dag nadien werd het strand volop geruimd maar dat is niet de manier om deze vervuiling aan te pakken,pleister op een houten been. Er moet voorkomen worden dat het afval in onze zeeën en

het lijkt afgezaagd maar onze zeeën worden ziek

oceanen komt. Hier wordt nog kwistig omgesprongen met het gratis voorzien van plastiekzakjes in de warenhuizen. Gelukkig is de Europese Unie bezig met het aanpakken van dit probleem, maar ook wij mensen dragen hier een verpletterende verantwoordelijkheid in. En als iedereen voor zijn eigen deurtje veegt is het overal proper, ik gebruik al jaren een boodschappentas en vermijdt afval waar het kan. Hier is nog heel veel werk voor de boeg voor de industrie maar ook sensibilisering van de mensen. En ja de afvalmaffia die alles scrupuleus in zee sodemietert dat is nog een ander hoofdstuk, maar misschien komt er een tijd om ook deze jongens aan te pakken.

Leren van de buren

Broodbaksessie door mevr Yolande

Ik vaar al sinds geruime tijd rond met wat potten broodbloem en gepast materiaal om brood te bakken. Op verschillende site lees je wel van meerdere bemanningen die zich aan de broodbakkunst wagen maar meestal met een sober resultaat. Aan de steiger ligt een Nederlands koppel die al een jaar of 11 onderweg zijn met hun boot, veel ervaring dus. Mijn “honger” om brood te leren bakken was nog altijd niet gestild, ik had wel veel beloftes gekregen van vrouwen die me de bakkunst gingen leren maar helaas. Tot hiertoe was er nog geen brood uit de oven gekomen, toch niet zelf gebakken. Dus ging ik maar te rade bij Yolande van de Nederlandse buurboot, en zij had een recept! Yolande organiseerde een broodbak doedag (workshop klinkt te duur) waar we met een 3 tal buurboten op uitgenodigd waren. Yolande had alles pico bello voorbereid en wij moesten aan de slag. Een simpel recept, met enkel wat stevig roerwerk ipv kneden rijzen kneden ….. Alle ingrediënten in een pot wat lauw water erbij, stevig roeren, in de bakvorm en 50 min laten rijzen onder een dekbed. Nadien 50 min bakken op 200°C. Zoals de Nederlanders zeggen : zo simpel als bonjour – nee dat zal wel een Belgische uitspraak zijn. Maar na 50 min bakken kwam er een mooi en vooral lekker brood uit Yolande's oven. We hebben dan uitgebreid het brood geproefd en doorgespoeld met Portugese wijn. De Duitse buur had lekker gebak gemaakt als dessert waar een lekkere Italiaanse koffie bij geserveerd werd. Kan het Europeser?? het kon alvast niet lekkerder.

het lekkere resultaat, oefening baart brood

Dus nu werd het tijd om het recept zelf uit te proberen. Het ontbrekende materiaal had ik hier in winkels na wat zoek werk gevonden. Het probleem is dat alles in het Portugees op de verpakkingen staat, gist wordt dan 'levedura de panadero'. Het vraagt een beetje ontcijferen maar het lukt best en tijd heb ik genoeg.

Alles voorbereid en geroerd volgens Yolande's recept, de oven in en kijk een mooi en vooral lekker resultaat. Ik ben hier wel blij mee want als je onderweg bent of langere tijd op anker ligt is goed brood vinden niet altijd makkelijk. Ook bij langere tochten, die er hopelijk aankomen, is het fijn om echt vers brood te hebben en niet van dat afbakspul. Ten andere vind je hier alleen wit afbakbrood en dat vind ik helemaal niet lekker, laat staan gezond.